Rozdział I - Rozdarta.

Właśnie wychodziłam ze szkoły gdy usłyszałam znajomy głos...

 - Hej Su! 

Odwróciłam głowę ale szłam dalej i BAM! Wpadłam na słup. Siedziałam na ziemi i masowałam głowę, ktoś pomógł mi wstać, będąc już na nogach ktoś trzymał mnie za ramię. Otworzyłam oczy i zobaczyłam przyglądających mi się z oddali Lysanda i Kastiela, nie widziałam dokładnie wyrazu ich twarzy,ale nie wyglądali na zadowolonych. 

- Ekhem.. Su ? 

Su: Och.. ( To Nataniel )

Nat: Wszystko w porządku ? Dziewczyno patrz pod nogi! 

Su:Tak w porządku... Eh, szło mi całkiem nieźle płóki ktoś mnie nie zawołał!

Nat:  Więc to moja wina tak?

Su: Ehh.. Nie. Dobra, wołałeś mnie, co chciałeś?

Nat: Ach.. ( Nagle zrobił się cały czerwony. Nie opowiedział mi od razu więc zaczęłam )

Su: Nat...

Nat: chcialemcieocosspytac 

Su: Co proszę? ( Ojej... Jest jeszcze bardziej czerwony... ) Możesz powtórzyć ? 

Nat: T-tak. Więc... Chciałem cię spytać, czy masz może dzisiaj trochę czasu? 

Su: Ee... No mam dziś czas. ( Człowieku do czego pijejesz?! )

Westchnął i kontynuował, a czerwień na jego policzkach chyba trochę zelżała. 

Nat:  Chciałabyś.. No wiesz. Przejść się ze mną do parku czy coś ? 

Su: Och.. 

Wyglądał jak pomidor! Czekał na odpowiedź.

Su: No pewnie! Czemu nie, ale pierw muszę wrócić do domu, bo mam parę rzeczy do zrobienia. 

Nat: 17 Ci pasuje? 

Su: Chyba tak.

Nat: Ok przyjdę po Ciebie o 17! Muszę iść jeszcze coś zrobić! 

Poszedł w stronę szkoły, najwyraźniej mu ulżyło był bardzo zadowolony. Jest 14, Nataniel będzie za 3 godziny idę do domu. 

- Hej Su!

Tym razem stanęłam i dopiero się odwróciłam Rozalia biegła w moją stronę. 

Cześć. - Uśmiechnęłam się do niej. 

Roz: - Hej. Idziesz do domu?

Su: Tak, a Ty?

Roz: Idę się spotkac z Leo, przejdziemy się razem? Od sklepu masz niedaleko prawda? 

Su: Tak, spoko. 

Szłyśmy o rozmawiałyśmy o sprawdzianie który czekał nas we wtorek z biologii... Musze się do niego pouczyć przez weekend. Doszłyśmy do sklepów. 

Roz: Ok wchodzę! Do zobaczenia w poniedziałek! 

Su Do zobaczenia.

10 minut poźniej byłam przed domem, weszłam do środka. Mama i tata stali w przedpokoju ubrani.

Mama: O hej skarbie, zostawiłam Ci kartkę, myślałam, że wyjziemy zanim wrócisz. Jedziemy do dziadków, wracamy jutro.Podgrzej Sobie obiad w mikrofali, ledwo co wystygł.

Su: O, okej. Pozdrówcie ich ode mnie. 

Tata: Jasne. Bądź grzeczna. 

Su: Zawsze jestem.

Mama/tata: Pa skarbie!

Su: Papa!

Dobra pierw pójdę do Siebie... Weszłam na górę i się rozpakowałam. 14.30... Może odrobię lekcje. Zajęłam się opowiadaniem z polskiego, uzupełniłam ćwiczenia z geografii, zrobiłam równania z chemii, została mi historia, kiedy zaburczało mi w brzuchu. Spojrzałam za zegarek! Jejku już 15.30... Zeszłam do kuchni wziełam talerz i włożyłam do mikrofalówki okej za 4 minuty jedzenie będzie gotowe. Podskoczyłam bo ktoś zapłukał do drzwi. Nataniel już przyszedł? Spojrzałam na zegarek wskazywał 15.32. Podeszłam do drzwi otworzyłam i ujrzałam Kastiela. 

Kas : No cześć mała. 

Su: Co Ty tutaj robisz? 

Kas: Stoję. Może zaprosiłabyś mnie do środka? 

Musiałam mieć głupią minę, bo ledwo powstrzymywał się od śmiechu. 

Su: A, tak. Wejdź. 

Kas: Dziękuje. 

Su: Co?

Kas: Co co? 

Su: Podziękowałeś? Wszystko w porządku ?

Prysnął śmiechem. 

Kas: Nie jestem pewien.

Su: Okej...

Zrzucił z Siebie kurtkę i położył na szafce. Bez słowa powiesiłam ją na wieszku. Odwróciłam się, w przedpokoju go nie było. Weszłam do kuchni. Rozciągał się, kiedy chciałam przejść do mikrofalówki obiął mnie ramieniem, poczułam, że się rumienie.

Kas: Co mi robisz do jedzenia ?

Su: Tobie? Ach... Więc temu zawdzięczam tą wizytę, chciałeś się najeść.

Zaśmiał się.

Kas: Byłem w pobliżu i postanowiłem wpaść.

BRZDĘK!

K: Jedzenie gotowe!

S: Co za radość. - uśmiechnełam sie zgryźliwie. 

Wyjęłam ziemniaki i kotlety z mikrofali i nałożyłam Sobie surówki, chciałam dać coś Kastielowi, ale nie miałam co. Usiadłam przy stole, a Kastiel wstał wziął Sobie widelec nałożył Sobie trochę ziemniaków i włożył do ust.

Su: Problem się rozwiązał - powiedziałam do Siebie, Kastiel to usłyszał.

Kas: Co mówisz?

Su: A nic...

Wziął jednego kotleta.

Su: Hej! Może dasz mi coś zjeść?

Mój towarzysz wyszczerzył oczy, ale nie mogł się wysłowić, bo miał pełną buzię. W końcu przełknął

Kas: Przecież masz jeszcze jednego nie przesadzaj!

Su: Jesteś niemożliwy...

Uśmiechnął się drwiąco.

Kas: Chociaz, jedz, może cos Ci pójdzie w biust.

Su: Zmień płytę! Ja jestem zadowolona!

Kas: Z czego?

Su: Z mojego biustu... - chyba się czerwienie.

Kas: Z czego?

Su: Jesteś straszny.

Kas. Straszny, niemożliwy, chcesz powiedzieć jaki jeszcze jestem? 

Su: Nie. - wytknęłam mu język, a on się uśmiechnął i postanowił zmienić temat.

Kas: Dobry obiad. - Teraz jadł surówkę.

Su: Moja mama robiła.

Kas: Mogłem się spodziewać, przecież pewnie nawet kanapki nie umiesz zrobić - uśmiechnął się szelmowsko. 

Su: Mogę Ci przyrządzić kanapkę i sam ocenisz. 

Kas: Dasz radę?

Su: Postaram się.

Oboję zaczęliśmy się śmiać. Dokucza mi, ale w jego towarzystwie czuje się, taka rozluźniona, czy on mi się podoba?

Kas: Będziesz tak stać przy tej lodówce?

Zamyśliłam się, od razu otworzyłam lodówkę , wyjęłam masło, więdlinę i pomidory.

Kas: Pfff..

Zignorowałam go.

Su: Są jeszcze kotlety odgrzać Ci?

Kas: Ta, dzięki.

Rozmawialiśmy ja zjadłam obiad on kanapki i kotlety, poszłam się ogarnąć do łazienki i przebrać w białe szorty, i czerwoną koszuklę. Poszłam do pokoju Kastiel leżał na moim łóżku.

Kas: Ale się najadłem.

Su: Idziesz spać?

Kas: A idziesz ze mną?

NO I ZNÓW SIĘ CZERWIENIE!

Usiadł złapał mnie za rękę i usiadłam mu na kolanach. Po chwili znów się położył, położyłam się obok niego, też byłam najedzona i musiałam odpocząć, przechylił głowę w moją stronę, a ja delikatnie w niego, czubek mojej głowy dotykał jego policzka. Usnęłam.

Gdy się przebudziłam byłam wtulona w tors Kastiela, podniosłam się jak poparzona. O MÓJ BOŻE! Zeszłam na dół. Był 16.55. Chyba obudzę Kastiela.

• ding dong *

O JEJKU! Nataniel zapomniałam o nim. Czułam się strasznie głupio. Poszłam otworzyć drzwi.

Nat: Hej Su. Trochę się potargałaś. 

Su: Och, tak, ja usnęłam po jedzeniu.

Nat: Rozumiem, no jestem 5 minut wcześniej, Poczekam jak się uczeszesz.

Usłyszałam kroki na schodach... O nie.

Kas: Co on tu robi!?

Nat: A Co Ty tu robisz?!

N i K: SU?!